มาว่ากันเรื่องสบู่เจลตอนจบค่ะ

      ตอนที่แล้วเล่าให้ฟังว่า "เจล" เป็นสถานะที่สบู่แสดงออกมาภายใต้เงื่อนไขเฉพาะ
      3 อย่างคือ อุณหภูมิ,ความดัน,ส่วนผสม

     แล้วเงื่อนไขเฉพาะที่ว่าน่ะ  มันประมาณไหนหว่า??
    ........................................................................................................

ตามตำราเจ้าพ่อฤาษีบอกว่า เงื่อนไขที่เอื้อให้สบู่ "เจล" ได้ง่ายๆ ก็คือสภาวะที่

อุณหภูมิ : อุณหภูมิสูงตอนเริ่มต้นเทสบู่  อันนี้จะทำให้ Peak temp. มีค่ามากกว่า เทียบกับการเริ่มเทสบู่ที่อุณหภูมิต่ำ  
    ซึ่งเจ้า Peak temp. สูงๆ นี้ทำให้เกิดเจลง่าย (Peak temp. = อุณหภูมิสูงสุดขณะเกิดปฏิกิริยา)

ส่วนผสม : %ของน้ำในสูตรสบู่สูงกว่า จะเกิดเจลเฟสง่ายกว่า 

ในเรื่องของส่วนผสมนี้ ชนิดของน้ำมันและสารเติมแต่งต่างๆ ก็มีผล เช่น น้ำมันที่มีไขมันชนิดอิ่มตัวเป็นองค์ประกอบเยอะ
จะเกิดปฏิกิริยาเร็วกว่าและน่าจะเกิดเจลง่ายกว่า แต่คิดว่าท่าจะลำบากไป   ควบคุมที่อุณหภูมิและสัดส่วนของน้ำ
จะเข้าท่ากว่าค่ะ

ความดัน : เนื่องจากในชีวิตปกติเราคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องกวนสบู่บนพื้นโลกซึ่งความดันประมาณ 1 บรรยากาศ
(หรือต่ำกว่านิดหน่อยหากจะไปกวนสบู่บนภูชี้ฟ้า ลำบากไปอีก) เลยขอละไว้ในที่นี้ละกันค่ะ อย่าไปยุ่งกะมัน

ดังนั้นหากเราต้องการให้สบู่เจล ก็เพิ่มสัดส่วนของน้ำในสูตร หรือเพิ่มอุณหภูมิเริ่มต้นของน้ำมันหรือน้ำตอนเทสบู่
หรือพยายามรักษาอุณหภูมิขณะเกิดปฏิกิริยาให้สูงเข้าไว้ โดยการใช้แม่พิมพ์แบบ Loaf หรืออันใหญ่ที่เก็บความร้อน
ได้ดีกว่าแบบอันเล็กหรือแบบเป็นช่องๆ ค่ะ

.......................................................................................................................

เออ... แล้วการที่สบู่เจลกับไม่เจลเนี่ย... มันต่างกันแมะ ?

ตำราเจ้าพ่อฤาษีบอกอีกว่า ความแข็ง, ความเป็นด่าง, pH ของสบู่ที่ได้ไม่ต่างกัน
แต่เมื่อทดสอบด้วยการจุ่มน้ำนานๆ พบว่า สบู่ที่เจลแล้วสภาพไม่ค่อยเละเท่าไหร่ แต่สบู่ที่ไม่เจลน่ะ ศพไม่ค่อยสวยค่ะ
ดังนั้นคงจะเห็นความต่างตอนใช้อาบนั่น   สบู่เจลน่าจะละลายได้ช้ากว่า หรือใช้ได้นานกว่าเมื่อเทียบกับสบู่ที่ไม่เจลค่ะ

อ่านมาจนบรรทัดสุดท้ายก็คงได้คำตอบแล้วใช่ไหมว่า ทำไมต้องห่มผ้าให้สบู่ด้วย (วะ)?

จบดื้อๆ เงี้ยแหละ  เจอกันใหม่เมื่อมี "เรื่อง" จ้า ^^

ตุลาคม 55